داستان عاشقانه آوا و پسر سرطانی

همسرم با صدای بلندی گفت : تا کی میخوای 

سرتو توی اون روزنامه فرو کنی ؟ میشه بیای و به دختر جونت بگی غذاشو بخوره ؟ 

روزنامه را به کناری انداختم و بسوی آنها رفتم . تنها دخترم آوا به نظر 

وحشت زده می آمد و اشک در چشمهایش پر شده بود . ظرفی پر از شیر برنج در 

مقابلش قرار داشت ، آوا دختری زیبا و برای سن خود بسیار باهوش بود ! گلویم 

رو صاف کردم و ظرف را برداشتم و گفتم : چرا چندتا قاشق گنده نمی خوری ؟ فقط 

بخاطر بابا عزیزم ! آوا کمی نرمش نشان داد و با پشت دست اشکهایش را پاک 

کرد و گفت : باشه بابا ، می خورم ، نه فقط چند قاشق ، همشو می خوردم ولی 

شما باید … آوا مکث کرد !!! بابا ، اگر من تمام این شیر برنج رو بخورم ، 

هرچی خواستم بهم میدی ؟ دست کوچک دخترم رو که بطرف من دراز شده بود گرفتم و 

گفتم ، قول میدم ، بعد باهاش دست دادم و تعهد کردم ! ناگهان مضطرب شدم و 

گفتم : آوا ، عزیزم ، نباید برای خریدن کامپیوتر یا یک چیز گران قیمت اصرار 

کنی ! بابا از اینجور پولها نداره ! باشه ؟ 

آوا گفت : نه بابا ، من هیچ چیز گران قیمتی 

نمیخوام ! و با حالتی دردناک تمام شیربرنج رو خورد ! در سکوت از دست همسرم و 

مادرم که بچه رو وادار به خوردن چیزی که دوست نداشت کرده بودن عصبانی بودم 

! وقتی غذا تمام شد آوا نزد من آمد ؛ انتظار در چشمانش موج میزد . همه ما 

به او توجه کرده بودیم و آوا گفت ، من میخوام سرمو تیغ بندازم ، همین 

یکشنبه !!! 

تقاضای او همین بود !!! 

همسرم جیغ زد و گفت : وحشتناکه ! یک دختربچه 

سرشو تیغ بندازه ؟ غیرممکنه !!! گفتم : آوا ! عزیزم ، چرا یک چیز دیگه نمی 

خوای ؟ ما از دیدن سر تیغ خورده تو غمگین میشیم . خواهش می کنم ، عزیزم ، 

چرا سعی نمی کنی احساس ما رو بفهمی ؟ 

سعی کردم از او خواهش کنم ولی آوا گفت : 

بابا ، دیدی که خوردن اون شیربرنج چقدر برای من سخت بود ؟ آوا اشک می ریخت و 

میگفت شما به من قول دادی تا هرچی میخوام بهم بدی ، حالا می خوای بزنی زیر 

قولت ؟ 

حالا نوبت من بود تا خودم رو نشون بدم و 

گفتم : مرده و قولش !!! مادر و همسرم با هم فریاد زدن که : مگر دیوانه شدی ؟ 

آوا ، آرزوی تو برآورده میشه !!! 

صبح روز دوشنبه آوا رو با سر تراشیده شده و صورتی گرد به مدرسه بردم ! دیدن 

دختر من با موی تراشیده در میون بقیه شاگردها تماشایی بود . آوا بسوی من 

برگشت و برایم دست تکان داد و من هم دستی تکان دادم و لبخند زدم . 

در همین لحظه پسری از یک اتومبیل بیرون آمد و 

با صدای بلند آوا را صدا کرد و گفت : آوا ، صبر کن تا منم بیام !!! چیزی 

که باعث حیرت من شد ، دیدن سر بدون موی آن پسر بود ، با خودم فکر کردم ، پس 

موضوع اینه !!! خانمی که از آن اتومبیل بیرون آمده بود بدون آنکه خودش رو 

معرفی کنه گفت : دختر شما ، آوا ، واقعا فوق العاده ست و در ادامه گفت : 

پسری که داره با دختر شما میره ، پسر منه ! اون سرطان خون داره !!! زن مکث 

کرد تا صدای هق هق خودش رو خفه کنه و ادامه داد : در تمام ماه گذشته هریش 

نتونست به مدرسه بیاد و بر اثر عوارض جانبی شیمی درمانی تمام موهاشو از دست 

داده ! نمی خواست به مدرسه برگرده ، آخه می ترسید هم کلاسی هاش بدون اینکه 

قصدی داشته باشن مسخره ش کنن . آوا هفته پیش اون رو دید و بهش قول داد که 

ترتیب مسئله اذیت کردن بچه ها رو بده !!! اما ، حتی فکرشو هم نمی کردم که 

اون موهای زیباشو فدای پسر من کنه !!!!! 

آقا ! شما و همسرتون از بنده های محبوب خداوند هستین که دختری با چنین روح بزرگی دارین ! 

سر جام خشک شده بودم و شروع کردم به گریه کردن !!!